Teknik arıcılık yapan bir arıcı, arılığında zayıf kovan bulundurmamalıdır. Çünkü zayıf kolonilerin bakımı zordur. Bu koloniler ana nektar akımından fazla yararlanamaz, kendi kışlık balını bile toplayamaz ve korunacak kadar kendisini ısınamazlar. Bu nedenle kışı geçirmez ve sönerler. Özellikle nektar akımının kıt olduğu dönemlerde, diğer kovanların arılarına karşı savunma yapamaz ve yağmacılığa engel olmazlar. Bu nedenle zayıf kolonilerin her zaman birleştirilmesi gerekmektedir.
Bazen bir kovanda yeteri kadar arı vardır. Fakat anası yeni ölmüş olabilir. Bir başka kovanda genç ve çalışkan bir ana vardır. Fakat arı kadrosu zayıftır. Bu 2 koloni birleştirilmelidir.
Amaçları
- Zayıf koloniler birleştirilerek kuvvetlendirilir.
- Zayıf koloniler, daha kuvvetli olan kolonilerle birleştirilerek kısa sürede güçlü kadrolar elde edilir.
- Yalancı analı bir koloni, analı bir koloni tekniğine uygun şekilde birleştirilerek sönmesi önlenir.
- Çıkan bir oğul, ana koloni ile birleştirilerek daha kuvvetli duruma getirilir.
- Elde yedek ana yoksa anasız koloni, analı koloni ile birleştirilir.
Her koloninin kendine has bir oğul kokusu vardır. Bu oğula ait arılar bu koku ile birbirini tanırlar. Çevrede nektar ve polen kıtlığı olduğunda, kovandaki bekçi arıların sayısı artar.
Nektar ve polen akımı bol olduğu zaman kovanda kalan bekçi arıların sayısı daha azdır. Büyük bir kısmı tarlaya nektar toplamaya gider. Yakın kolonilerin kokuları daha çık birbirine benzer. Bu gözlemler, arıcılara en uygun birleştirme zamanı için ipucu verir. Çevrede nektar ve polen kaynaklarının bol olduğu dönemlerde birleştirme yapmak daha kolaydır.
